تاملی به رویکرد کارگروه اضطرار آلودگی هوای خوزستان

به گزارش خبرخورموسی ؛ تصمیم اخیر کارگروه اضطرار آلودگی هوای استان خوزستان مبنی بر عدم تعطیلی فعالیتهای آموزشی، اداری و صنعتی در روز شنبه ۱۳ اردیبهشت، در حالی اتخاذ شده که همچنان آثار آلودگی ناشی از گرد و غبار در بسیاری از شهرهای استان محسوس است. این تصمیم بر پایهی گزارش روند کاهشی ذرات معلق و عدم مشاهده کانونهای فعال گرد و غبار تا ساعت ۲۰:۳۰ روز جمعه اتخاذ شده است.
از منظر فنی، اتکا به روند کاهشی آلودگی بدون در نظر گرفتن آستانههای سلامتمحور نظیر شاخص کیفیت هوا یا AQI ممکن است تصمیمگیری را از دایرهی ملاحظات سلامت عمومی خارج کند. اینکه منبع جدیدی از گرد و غبار تا ساعت خاصی مشاهده نشده، به طور قطعی به معنای پایان شرایط اضطراری نیست؛ چرا که باقیماندهی آلودگی در جو، بهویژه برای گروههای حساس، همچنان خطرآفرین است.
نکته قابل توجه دیگر، نبود اشاره دقیق به دادههای عددی (مانند میزان PM10 یا PM2.5) و استناد به شاخصهای مشخص برای سنجش وضعیت هواست. در غیاب این اطلاعات، امکان ارزیابی مستقل و علمی برای افکار عمومی فراهم نمیشود.
از سوی دیگر، توصیه به «خودمراقبتی» و «استفاده از ماسک» در چنین شرایطی هرچند ضروری است، اما جایگزین تصمیمات ساختاری مانند کاهش ساعات کاری یا تعطیلی موقت مراکز آموزشی نمیشود. این نگاه، بار مسئولیت را از نهادهای سیاستگذار به افراد منتقل میکند؛ در حالی که مدیریت بحران، در ذات خود نیازمند تصمیمگیری پیشگیرانه و مبتنی بر اصل احتیاط است.
تصمیمگیری درباره ادامه فعالیت در شرایط آلودگی هوا، نیازمند تکیه بر دادههای دقیق، شفافسازی مبانی تصمیم و در نظر گرفتن ملاحظات گروههای آسیبپذیر است.
بازنگری در شیوه اطلاعرسانی و مبنای تصمیمهای اینچنینی، میتواند به بهبود اعتماد عمومی و افزایش کارایی نظام مدیریت بحران در استان انجام شود.
انتهای پیام/م